พืชศึกษาถั่วพูโรงเรียนวัดเขมาภิรตาราม

วันพฤหัสบดีที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

พืชศึกษาถั่วพูโรงเรียนวัดเขมาภิรตาราม

ชื่อวิทยาศาสตร์    Psophocarpus tetragonolobus Linn. วงศ์                  ZINGIBERACEAE ชื่อสามัญ           Winged Bean

ลักษณะ : ถั่วพูเป็นพืชล้อลุก ลำต้นเลื้อยได้ ใบออกจากลำต้นแบบสลับใบย่อย 3 ใบ ใบรูปร่างคล้ายไข่ป้อม ปลายและขอบใบแหลม ดอกเป็นดอกย่อย สีขาวอมม่วง ผลเป็นผักแบนยาวมี 4 ปีก ตามความยาวของฝัก ฝักยาวประมาณ 3- 4 นิ้ว ภายในมัเมล็ดกลมเรียบเป็นมัน สีขาว น้ำตาลดำ หรือเป็นจุด รากออกเป็นหัวมีปมอยู่ใต้ดินแต่ละปม มีขนาดใหญ่ ู

ประโยชน์ : นอกจากนั้นการกินถั่วพูก็ยังมีกากใยอาหารมาก ทำให้ระบบขับถ่ายของเราเป็นไปอย่างปกติ  ท้องไม่ผูก นอกจากนั้นแล้ว หัวของถั่วพูก็สามารถนำไปตากแห้ง

แล้วคั่วไฟให้เหลืองนำมาชงเป็นน้ำดื่มชูกำลังสำหรับคนป่วยหรือ
อ่อนเพลียง่ายได้อีกด้วย

คุณค่าทางอาหาร : ถั่วพู 100 กรัม ให้พลังงาน 19 กิโลแคลอรี ประกอบด้วย น้ำ 93.8 กรัม คาร์โบไฮเดรต 2.4 กรัม โปรตีน 2.1 กรัม ไขมัน 0.1 กรัม

เส้นใย 1.2 กรัำม แคลเซียม 5 มิลลิกรัม ฟอสฟอรัส 43 มิลลิกรัม 
เหล็ก 0.5 มิลลิกรัม ไนอะซิน 0.8 มิลลิกรัม วิตามินบี1 0.35 มิลลิกรัม

วิตามินบี2 0.14 มิลลิกรัม วิตตามินซี 32 มิลลิกรัม

สรรพคุณทางยา: หัว ใช้บำรุงร่างกาย แก่อ่อนเพลีย แก้ร้อนใน กระหายน้ำ แก้ไข้กาฬ ราก แก้โรคลมพิษกำเริบ ดีฟุ่ง ทำให้คลั่งเพ้อ ปวดท้อง ถั่วพูใช้รักษาสิวและ โรคผิวหนังบางชนิด ตำรายาโบราณว่า ให้นำเมล็ดถั่วพลูมาต้มโดยคัดเอาเฉพาะเมล็ดแก่

สีน้ำตาลเข้ม จะรับประทานเมล็ดที่ต้มสุกเลยก็ได้ หรือนำเมล็ดที่ต้มสุก
มาบดให้ละเอียดผสมน้ำสุก ดื่มก่อนอาหาร ๓ เวลา 

จะช่วยให้สุขภาพแข็งแรง เพิ่มกำลังวังชา